Cohu Shqiptar!

Në këmbë o Shqiptar që vendin tuaj e doni,

Pash atë gjak që kanë derdh t´parët fjalën ma dëgjoni.

Të bashkohemi për këtë komb ku i ka pas viset Shqipnia

Zot ti dalim ne atdheut me bekim nga Perendia.

Të mos trembemi as te mos shitemi për lek gjaku dhe mashtrime,

Se në pushtet rrin krimineli ordiner mbushun me krime.

Në k’të vend të gjithë kanë frikë askush një fjalë nuk e flet

Pushtetarit me saraje po i duket vetja mbret.

Ndërsa populli barkun thatë e me plot borgje mbi supe

Nuk guxon të thotë një fjalë rrin veshtron për një copë buke.

Ku janë lisat e Naimit që për dhe janë tretun

Ku i ka djemt, vashat Shqipnia pse zani u’asht mekun.

Vijnë milionat me ndertue vetem kisha dhe xhamia

Qofsha i mallkum prej zotit nëse ju rrejn fjalt e mia.

Ikin Shqiptarët e gjorë në azil ndër tjera shtete

Një grusht mallë gatue me lot si kujtim marrin me vete,

Ma as grushti i Migjenit nuk ma shfreh zemrimin

Ne kete vend qe politika bashkejeton turpshem me krimin.

Qohuni Shqiptar mos rrini pa i dal zot vetit

Boll jena shpërnda si korba te pa shpresë rrugeve t’kurbetit,

Këtu ku na lindi nana na msoj gjuhën e vet

Ti luftojmë pa pik mëshire, kriminelat në pushtet.

Se ne diellin na e zunë Zoti i pastë gjykue

Sa dekada edhe shekuj padrejtësit duhet me durue.

Po po, ty po të drejtohem që shkon pas politikanit

Pse sot jemi më të mjerët n’shtete t’varfera të Ballkanit.

Ndotem tokën mbeturina, lumenj dhe dete

Deputeti dredh zingjirin që mendon vetëm për vete.

Dhimta i’a kaploftë shpirtin, qohu Shqiptar mos rri ku je!

Për k´ta vllezër edhe motra që pa shpres jetojnë mbi dhe.

More ju zuzar t’pa bese, na mashtruat disa here

Vodhet, rropet q’ju zu dora, qju pa syri o te mjere,

Fmite tuaj me miliona dhe makina vijnë verdallë

Ju gjykofte Zoti e koha hije e zeze u mbete në ballë.

Po po Zoti e pastë gjykue dhe pafte mbi ne

Padrejtesitë që vijnë prej jush si kolere përmbi dhe.

Ju perqeshni fjalet e mija edhe pse thash të vërtetën

Une kam kombin, shpirtin tim që për të e jap edhe jetën.

Qohuni Shqiptarë pash besën për vendin tuj

Mos t´rrim veq me sy prej qiellit duke than o Zot na ruj.

Ta ndertojmë kombin tonë duke i dal na zot vetit

Te ikin nga ku jane ulur k´ta rrugaqe n´kolltuk t´pushtetit.

Të vijnë një ditë e re ku shkëlqejnë viset Shqiptare

Ose ndryshe pushken horrit e ma mirë me dalun fare.