Category: Poezi Shqip

Cohu Shqiptar!

Në këmbë o Shqiptar që vendin tuaj e doni, Pash atë gjak që kanë derdh t´parët fjalën ma dëgjoni. Të bashkohemi për këtë komb ku i ka pas viset Shqipnia Zot ti dalim ne atdheut me bekim nga Perendia. Të mos trembemi as te mos shitemi për lek gjaku dhe mashtrime, Se në pushtet rrin… Continue reading Cohu Shqiptar!

Dâshnia e shtetrrātun

Dâshnia e shteterrātun E dashtun le’ma buzën të ta puthTë ta puth deri n’agimLe të tretem, le të shkrihemN’buzte e tua deti jem. M’ë le’ ta ndjej afshin tëndE ne të digjemi zajrrGjersa zemra të më çmendetNë arom’ të gjoksit tand. Le’m që trupin të ta përkdhel’të ta puthë në pafundsiDerisa zemra të të dridhetNë… Continue reading Dâshnia e shtetrrātun

Brahim (Ibish) Avdyli: Nën plafin e trishtë stacioni i poezive të mia

NËN PLAFIN E TRISHTË – STACIONI I POEZIVE TË MIA – Brahim AVDYLI Brahim (Ibish) AVDYLI: NËN PLAFIN E TRISHTË(Panoramë e dytë e poezive nga dorëshkrimi im më ri) STACIONI I POEZIVE TË MIA1.Ku të kthehemprej të gjitha vargjevee të qetësojvetëm për pakzemrën cfilitur,atëhere mendoji shtruar prej dhembjesulur përballëshpirtit tim.2.Jeta ime e ka çdo herënga… Continue reading Brahim (Ibish) Avdyli: Nën plafin e trishtë stacioni i poezive të mia

Naim Frashëri: O Atdhe! Je më i miri nga çdo gjë që ka ky dhe

Atdheu O Atdhe ! Më je i dashur sa më s’ka!Më je nënë, më je motër e vëlla.Nga ç’ka rrotull më i shtrenjti ti më je,je më i miri nga çdo gjë që ka ky dhe. Ty përditë nëna ime të ka parë,dheu yt në fund atë e pati marrë.Numëruar t’i pat lulet syri i… Continue reading Naim Frashëri: O Atdhe! Je më i miri nga çdo gjë që ka ky dhe

Amanet Ora e Malsisë

Amanet Ora e MalsisëPâsh a’t kang qe e kie nisPër do bjeshk çka din me m’ thanRrug e mriza ka jan kanPër do fise përtej DrinitPër do djelm t´Lek Dukagjinit,Qe kur n’djep i ka lidh nanaMe kang trimash t’ui kndue zanaDer sa Turku Malet i shkeliTek leu Hana e prëroi Dielli.Kund s´jan pa do djelm… Continue reading Amanet Ora e Malsisë

Bagëti e Bujqësi nga Naim Frashëri

O malet’ e Shqipërisë e ju o lisat’ e gjatë! Fushat e gjëra me lule, q’u kam ndër mënt dit’ e natë! Ju bregore bukuroshe e ju lumenjt’ e kulluar! Çuka, kodra, brinja, gërxhe dhe pylle të gjelbëruar! Do të këndonj bagëtinë që mbani ju e ushqeni, O vendëthit e bekuar, ju mëndjen ma dëfreni.… Continue reading Bagëti e Bujqësi nga Naim Frashëri

Zogu dhe Djali – Naim Frashëri

Një zok të bukur zuri një djalë, Ay po dridhej dh’e i thosh ca fjalë: “Nukë të vjen keq që jam i mitur, Si ti i vogël e s’jam dhe rritur? Jam bir i vetëm e mëma më pret, E kam lënë keq brenda në folet. Dheu me dëborë qjith’ u mbulua, Më s’ka mbetur dhe gjëkunt pothua! Vuanj i gjori dit’ edhe… Continue reading Zogu dhe Djali – Naim Frashëri

Lutja e Naimit

Det i p’an’i mirësisë, q’emrin tënd s’e zë dot ngoje,Qysh e ngrehe gjithësinë pa lënë farë nevoje!Fali njeriut urtësinë, mirësinë, njerëzinë,Butësinë, miqësinë, dashuri, vëllazërinëEpu sheshevet lul’ e bar dhe pyjevet gjeth e fletë,Resë shi, aravet bimë e mos lerë gjë të metë,Fali erë trëndelinës, manushaqes, trëndafilit,Kalliut bukë, mizës pjesë, zogut ngrënie, zë bilbilit,E drurëvet epu… Continue reading Lutja e Naimit

“Vallja e yjeve” – Lasgush Poradeci.

“Vallja e yjeve”  – Lasgush Poradeci. Letersia Shqiptare. Yjte – e ndezur si fengjillQe vertiten pale – pale,prej mosgjese zune fillPlot me jete- e mall te vale. Zume fill me dashuriQe kur bota zu te ngjizet,Pa sikush per shok te tijPervelohet edhe ndizet. Ndizet cas edhe per cas,E sikur s’ka te shuar,Pa pushtim i vete… Continue reading “Vallja e yjeve” – Lasgush Poradeci.

Më dhimbsesh Atdheu im

E vranë dëshmorin, armiqtë, e mbi të u dedhën me tërbim.Ia prishën dhe shtatoren kur e panë në këmbë përsëri. Por s’mundën, që këngët e popullit t’i çonin në pushkatim.Sikurse s’arritën dot të prangosnin as varg, bile as poezi !—-Në fund u kujtuan se duhet të bënin diçka për heronjtë e vet.Morën baltë e hekur bile dhe bronxin e derdhën pa kursim.Si… Continue reading Më dhimbsesh Atdheu im

Luleve qe valvit era

Fryu era e malevedhe rrëzoi hijen e lisit:gjaku im mbetet lumit t’Vodhit!Ushtarë, m’hapni shtatorenqë të shoh edhe një herëShkodren dhe time motërte dritarja përkundruall.Më atje nuk do të zgjohemLuleve që valvit era,posi valë që s’kanë mbarimDo të mblidhen shokët mbrëmjesbrenda vatrash në atdhe:Unë i lë si ëndërzë. Jeronim De Rada